نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری زبانشناسی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران
2 استادیارگروه زبانشناسی، دانشکدۀ ادبیات وعلوم انسانی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران
چکیده
فعل مرکب یکی از پربسامدترین انواع فعل در زبان فارسی است و تاکنون موضوع پژوهشهای متعددی بوده است. این فعل درواقع محمول مرکبی است متشکل از یک جزء فعلی (همکرد) و یک یا چند جزء غیرفعلی (فعلیار) که با هم، معنایی را افاده میکنند. در این مقاله الگویی برای ساختار نحوی افعال مرکب دوجزئی در زبان فارسی بر پایۀ نظریۀ صرف توزیعی ارائه میدهیم. در ساختار افعال مرکب بهازای هر یک از اجزا یک ریشۀ انتزاعی دخیل است. این ریشهها فاقد مقولۀ دستوری و جوهرۀ آوایی و صرفاً زنجیرهای از مشخصههای صوریاند. پس از ادغام و حرکت به فراخور ساخت نحوی موردنظر، یعنی پس از پایان اشتقاق نحوی، مطابق مبانی صرف توزیعی دستخوش فرایندهای پسانحوی میشوند. درنهایت گرههای نحوی، برای درج مؤخر واحدهای واژگاهی آماده میشوند. نشان میدهیم که ریشۀ مربوط به جزء غیرفعلی در جایگاه هستۀ گروه محمول وارد اشتقاق میشود و بار اصلی حمل جمله را به عهده دارد، این گروه خود در جایگاه خواهر گروه فعلی کوچک است که هستهاش با ریشۀ مربوط به جزء فعلی اشغال شده است. همچنین درمورد افعال مرکب گذرا، گروه فعلی کوچک شکافته است و گروه جهت ذیل آن قرار دارد.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
The Syntactic Analysis of the Structure of Compound Verbs in Persian based on The Theory of Distributed Morphology
نویسندگان [English]
- Ahoo Alvand 1
- Zeinab Mohammad Ebrahimi Jahromi 2
1 PhD student in Linguistics, Faculty of Literature and Humanities, Shahid Beheshti University of Tehran, Tehran, Iran
2 Assistant Professor, Department of Linguistics, School of Literature and Humanities, Shahid Beheshti University of Tehran, Tehran, Iran
چکیده [English]
Compound verbs are one of the most frequent types of verbs in Persian and have been the subject of many researches. This type of verb is actually a compound predicate that consists of a verbal component and one (or more) non-verbal component that, together, express a meaning. In this article, we provide a model for the structure of compound verbs in Persian based on the theory of Distributed Morphology. It becomes clear that in the structure of compound verbs, an abstract root is considered for each component. These roots have no syntactic category and phonetic essence and are only a chain of semantic features. At first, roots merge in their base position according to Minimalism Program and pass the known syntactic processes in the theory. After that, they undergo post-syntactic processes on the basis of Distributed Morphology. Finally, the syntactic nodes are prepared for the insertion of Vocabulary Items (VI). It is shown that the root related to the non-verbal component is merged in the head of the predicate group (PredP) and bears the main burden of predication in the sentence. This group is in sister position to the vP. The verbal component of the compound verb is merged into the head of vP.
کلیدواژهها [English]
- Distributed Morphology
- compound verbs
- abstract root
- fusion
- late insertion
ارسال نظر در مورد این مقاله