نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه زبان شناسی . دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان

2 استادیار زبان‌شناسی، گروه زبان‌شناسی ، دانشگاه ولی‌عصر (عج) رفسنجان.

چکیده

تحلیل مقابله‌ای که الگوهای اولیه آن برپایه زبان‌شناسی ساخت‌گرا شکل گرفته عمدتا به بررسی سطوح دشواری جنبه‌های واجی، صرفی و نحوی زبان‌ها می‌پردازد تا از طریق تاکید بر تفاوت‌های بین زبان‌ها، آموزش زبان دوم را تسهیل کند. در پژوهش حاضر قصد داریم ساختار هجای کره‌ای و فارسی را از منظر سه معیار رده-شناسی یعنی عناصر سازنده هجا، قواعد واج‌آرایی و تعداد هجاها و برپایۀ تحلیل مقابله‌ای بررسی کنیم. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که هر دو زبان دارای واکه‌های ساده مشابه هستند که اجازه حضور در جایگاه قله هجا را دارند و محدودیتی در این مورد دیده نمی‌شود. همچنین، با مقایسۀ 22 همخوان کره‌ای و 23 همخوان فارسی مشخص شد که در هر دو زبان محدودیت‌هایی برای ورود برخی همخوان‌ها در برخی جایگاه‌های هجا وجود دارد که هیچکدام مشابه با هم نیستند. نتایج مربوط به نحوۀ هم‌نشینی واج‌ها به منظور ساخت هجا براساس جهانی‌ها در دو زبان نیز نشان داد که در فارسی برای ساخت هجای غیرمسطح، هسته و پایانه با هم یک سازه می‌سازند و سپس با آغازه ترکیب می‌شوند. این در حالی است که در کره‌ای، آغازه و هسته با هم تشکیل سازه داده و سپس با پایانه ادغام می‌شوند. علاوه بر این، بخش دیگری از نتایج نشان می‌دهد که فارسی دارای ساختار هجایی CV(CC) است در حالی که کره‌ای ساختار هجایی CVC(C) دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Contrastive Analysis of Persian and Korean Syllable Structure Based on Typological Universals.

نویسندگان [English]

  • hamed mowlaei 1
  • Hossein Bazoubandi 2

1 Linguistics Department. Vali-e- Asr University of Rafsanjan

2 Assistant professor in Linguistics, Linguistics Department, Vali-e-Asr University of Rafsanjan.

چکیده [English]

Contrastive Analysis which is based on structural linguistics tries to facilitate second language learning by focusing on the current phonological, morphological and syntactic differences of languages. The goal of this paper is comparing and contrasting the syllable of Persian and Korean according to CA principles. For this sake, three typological universals including elements of syllable, phonotactic rules and potential syllables are investigated. Findings in the first universal indicate that Korean has 7 and Persian has 6 vowels which can be used in syllable structure of both languages without any constraint. Furthermore, by comparing 23 Persian and 22 Korean consonants according to International Phonetic Alphabet, some different constraints on the placement of some consonants of both languages in different syllable positions were determined. Results of syllable structure show that Korean has CVC(C) and Persian has CV (CC) structure. Korean and Persian have binary branching syllabic structure but their internal division is different. In Korean onset and nucleus join together for making core and then this core can join to coda for making a syllable. In Persian, nucleus and coda join together producing rime and then rime join to onset. In addition to these differences, there are some constraints on the syllable structure of Persian and Korean which make some other differences in the phonotactic rules of them. At last, findings of stress placement show that the syllable-time is the common super segmental feature of both Korean and Persian.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Contrastive Analysis
  • Korean
  • Persian
  • Syllable
  • typology
CAPTCHA Image