1- امیرارجمندی، س. ن.، و عاصی، م. (1392). زایایی فرآیند ترکیب در زبان فارسی. زبانشناخت، 4(1)، 1-14.
2- انوری، ح. (1381). فرهنگبزرگ سخن. تهران: سخن.
3- ایمانی، آ.، رفیعی، ع.، و عموزاده، م. (1397). تحلیلی ساختمحور از ترکیبات ناماندام «دل» در زبان فارسی. پژوهشهای زبانی، 9(2)، 23-43.
4- ایمانی، آ.، و رفیعی، ع. (1398). تحلیلی ساختمحور از ترکیبات ناماندام «سر» در زبان فارسی. زبانپژوهی، 11(33)، 129-159.
5- ایمانی، آ. (1397). تحلیلی ساختمحور از ترکیبات غیرفعلی ناماندامها در زبان فارسی. رساله دکتری رشته زبانشناسی همگانی، دانشگاه اصفهان.
6- بامشادی، پ. و قطره، ف. (1396). چندمعنایی پسوند «- ی» فارسی: کندوکاوی در چارچوب ساختواژۀ ساختی. جستارهای زبانی، شمارۀ 42، 289-265.
7- بامشادی، پ. و داوری اردکانی، ن. (1397). رویکردی ساختی- شناختی به پسوند «- گار» در زبان فارسی. پژوهشهای زبانی، 9(2)، 66-45.
8- ترابی، س. (1393). بررسی عملکرد وندهای اشتقاقی اسم عامل ساز زبان فارسی در چارچوب صرف ساختمحور. پایاننامه کارشناسی ارشد رشته زبانشناسی. دانشگاه اصفهان.
9- دهخدا، ع. ا. (1351). لغتنامه. تهران: نشر دانشگاه تهران.
10- رفیعی، ع.، و ترابی، س. (1394). وراثت و انگیختگی رابطه صورت و معنی در واژگان: نمونههایی از واژهسازی زبان فارسی. نشریهی علم زبان، 2(3)، 49-64.
11- رفیعی، ع. (1391). صرف ساخت-محور: شواهدی از فرآیندهای واژهسازی در زبان فارسی. مجموعه مقالات هشتمین کنفرانس زبانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، دانشگاه علامه طباطبایی. 327-336.
12- سبزواری، م. (1388). ترکیبپذیری معنایی در اسامی مرکّب فارسی امروز. رسالهی دکتری زبانشناسی همگانی. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
13- طباطبایی، ع. (1382). اسم و صفت مرکّب در زبان فارسی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
14- طباطبایی، ع. (1393). ترکیب در زبان فارسی. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
15- کشانی، خ. (1372). فرهنگ زانسو. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
16- ناتل خانلری، پ. (1351). دستور زبان فارسی. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
17- Adams, V. (1973). An introduction to modern English wordformation. London: Longman.
18- Arcodia, C. F. (2012). Construction and headedness in derivation and Compounding. Morphology, 22, 365-397.
19- Bauer, L. (2008). Exocentric Compounds. Morphology, 18, 51-74.
20- Bisetto, A., & Scalise, S. (2005). Classification of compounds. Lingue e Linguaggio, 4(2), 319–332.
21- Booij, G. (2010). Construction Morphology. Oxford: Oxford University Press.
22- Booij. G. (2012). Compounding and Construction Morphology. In R. Lieber & P. Štekauer (eds.). The Oxford Handbook of Compounding. 322-347. Oxford: Oxford University Press.
23- Goldberg, A. E. (1995). Constructions: A Construction Grammar Approach to Argument Structure. Chicago: Chicago University Press.
24- Hüning, M., & Booij, G. (2014). From compounding to derivation. The emergence of derivational affixes through constructionalization. Folia Linguistica, 42(2), 579-604.
25- Langacker, R. (1987). Foundations of cognitive grammar. Stanford, Calif: Stanford University Press.
26- Rainer, F. (2005). Typology, diachrony, and universals of semantic change in word formation: a Romanist’s look at the polysemy of agent nouns. In Proceedings of the Fifth Mediterranen Morphology Meeting, eds. Geert Booij, Angela Ralli, Sergio Scalise, and Salvator Sgroi. Catania: University of Catania, Faculty of Letters.
27- Ralli, A. (2013). Compounding in Modern Greek. Studies in Morphology, 2, 181-199.
28- Sharifian, F. (2011). Cultural Conceptualisations and language. John Bnjamin Publishing Company.
29- Umbreit, B. (2010). Does love come from to love or to love from love? Why lexical motivation has to be regarded as bidirectional. In A. Onysko & S. Michel (eds.). Cognitive Perspectives on Word-Formation. 301-333. Berlin: Mouton de Gruyter.
Send comment about this article