phonemics
Saeede Shoja Razavi
Abstract
Examining the structure of Stress in the Mashhad dialect can reveal some characteristics of this dialect. In most of the researches related to Stress in the Persian language, Stress is a morphological category and it is examined in relation to the components of speech, but the present research tries ...
Read More
Examining the structure of Stress in the Mashhad dialect can reveal some characteristics of this dialect. In most of the researches related to Stress in the Persian language, Stress is a morphological category and it is examined in relation to the components of speech, but the present research tries to investigate the existing differences of Stress in the grammatical category of nouns based on the type and weight of the syllable within the framework of Moraic theory. Finally, it was observed that the distribution of stress in the Mashhad dialect is not only dependent on the grammatical category, but in the grammatical category of the noun, construction and type of syllables, their lightness and weight, have a direct effect on the type of stress. They have a fundamental role. Conclusion: It was observed that a heavy syllable in the vicinity of a light syllable takes the emphasis, unless we see the insertion of a vowel and the break of the super heavy syllable in the heavy syllable, in which case the emphasis is assigned to the light syllable. In the vicinity of two identical heavy and ultra-heavy syllables, the first syllable and the syllable with a cluster of two initial consonants are relied on.
Phonology
Saeede Shoja Razavi
Abstract
چکیده:بررسی ساخت هجا در شناخت واجی یک گویش از اهمیت به سزایی برخوردار است. پژوهش حاضر در قالب طرحی میدانی به بررسی ساخت هجایی گویش مشهدی پرداخته و بر اساس نظریهی همخوان- ...
Read More
چکیده:بررسی ساخت هجا در شناخت واجی یک گویش از اهمیت به سزایی برخوردار است. پژوهش حاضر در قالب طرحی میدانی به بررسی ساخت هجایی گویش مشهدی پرداخته و بر اساس نظریهی همخوان- واکه به شیوهی واج آرایی همخوانها و همچنین تاثیر واکهی هستهی هجا در انتخاب خوشههای همخوانی میپردازد. دادههای زبانی این پژوهش حاصل مصاحبه با ده گویشور مشهدی شامل زن و مرد بین سنین 60 تا 80 سال و کم سواد است. پژوهش حاضر در نظر دارد ضمن ارایهی تفاوتهای آوایی و ساخت واژی به این مهم بپردازد که گونه ی مورد بررسی گویش است نه لهجه. یافتههای پژوهش نشانگر آن است که عنصر هجایی در گویش مشهدی هسته است که قبل از آن حداکثر دو همخوان و بعد از آن نیز حداکثر دو همخوان میتوانند قرار گیرند. طی این بررسی مشاهده شد که تمایل گویش مشهدی بیشتر بر هجاهای کوتاه است به صورتی که در اغلب موارد در مقایسه با فارسی معیار درج واکه یا فرایند واج افزایی را شاهد میباشیم. واژههایی مانند: بزرگ//، ترش/ toro/، سطل// نشانگر این فرایند میباشد. فرایند واج افزایی در این گویش به چهار دسته تقسیم میشود که در این پژوهش به تفصیل به آن پرداخته شد.
