Investigating Stress in Mashhad Dialect based on Moraic Phonological Theory

Document Type : Original Article

Author

• Saeede Shoja Razavi

Assistant Professor of Linguistics, Research Institute of Cultural Heritage, Tehran, Iran

https://doi.org/10.22067/jlkd.2023.81626.1158

Abstract

Examining the structure of Stress in the Mashhad dialect can reveal some characteristics of this dialect. In most of the researches related to Stress in the Persian language, Stress is a morphological category and it is examined in relation to the components of speech, but the present research tries to investigate the existing differences of Stress in the grammatical category of nouns based on the type and weight of the syllable within the framework of Moraic theory. Finally, it was observed that the distribution of stress in the Mashhad dialect is not only dependent on the grammatical category, but in the grammatical category of the noun, construction and type of syllables, their lightness and weight, have a direct effect on the type of stress. They have a fundamental role. Conclusion: It was observed that a heavy syllable in the vicinity of a light syllable takes the emphasis, unless we see the insertion of a vowel and the break of the super heavy syllable in the heavy syllable, in which case the emphasis is assigned to the light syllable. In the vicinity of two identical heavy and ultra-heavy syllables, the first syllable and the syllable with a cluster of two initial consonants are relied on.

Keywords

• Stress
• Moraic theory
• syllable
• weight
• cluster of two initial consonants

Main Subjects

• phonemics

References

اکبری شالچی، ا. (1370). فرهنگ گویش خراسان بزرگ. اوّل. تهران: نشر مرکز.

بینش، ت. (1339). چند اصطلاح هواشناسی در لهجه‌ی مشهدی. نشریه فرهنگ خراسان،۲/۱،۴، ۳۳-۳۶.

پهلوان نژاد، م. ر.(1389) بررسی صامت‌های میانجی در گویش مشهدی. خلاصه مقالات همایش بین المللی گویشهای مناطق کویری ایران.(۱۲۳) سمنان: دانشگاه سمنان.

پیش قدم، ر. شریفی، ش. عطاران، آ.(1393) بررسی کاربرد فعل رفتن در گویش مشهدی و زبان انگلیسی: شباهت‌ها و تفاوت‌ها. زبان‌شناسی و گویش‌های خراسان، ۶/۹ ، ۱۱، ۵۵-۷۷.

حبیب الهی، م. (1347). کیفیت و بررسی فعل در لهجه‌ی مشهدی. دانشکده ادبیات مشهد،۳/۷، ۳، ۲۰۰-۲۴۴.

حسینی، ز.(1388). بررسی صامتهای میانجی در گویش مشهدی. چکیده مقالات اولین همایش ملی آموزش زبان فارسی و زبانشناسی. (۲۱۱) مشهد: دانشگاه فردوسی۱۴۱.

حیدری پور، م. (1388). فرایند مرگ لهجه‌ی مشهدی: عوامل و روشهای جلوگیری از آن. چکیده مقالات اولین همایش ملی آموزش زبان فارسی و زبانشناسی.(۲۱۳)مشهد: دانشگاه فردوسی.

خزایی، آ. (1388). بررسی و توصیف آوایی افعال در گویش مشهدی. چکیده مقالات اولین همایش ملی آموزش زبان فارسی و زبانشناسی. (۴۱)مشهد : دانشگاه فردوسی.

زارعی، م. (1385). بررسی جامعه شناختی گوناگونی گویش مشهدی بر اساس متغیرهای سن، طبقه‌ی اجتماعی و جنسیت. (پایان‌نامه کارشناسی ارشد). تهران: دانشگاه پیام نور.

میرخدیوی، ا. (۱۳۶۸). اشعار مشهدی : گزیده شیرین ترین لطایف نظم و نثر و اشعاری به لهجه‌ی مشهدی از آداب و رسوم مردم خراسان. مشهد: انتشارات باستان.

ناظران پور، م. (1386). برخی از آداب و رسوم مشهد قدیم به لهجه‌ی شیرین مشهدی. مشهد: سنبله.

نجاتیان، ح. (1390). بررسی و توصیف گویش مشهدی. (پایان‌نامه کارشناسی ارشد). مشهد: دانشگاه فردوسی.

وحیدیان کامیار، ت.(1383). گویش مشهدی. دومین همایش زبان‌های ایرانی و زبان‌شناسی ایران،(۵۵۱-۵۶۷) مشهد: دانشگاه فردوسی.

وحیدیان کامیار، ت.(1384). بررسی کوتاه ویژگی‌های فارسی مشهدی. فرهنگ و هنر خراسان، ۱۳/۷، ۳، ۱۰۱-۱۰۷.

مشکو_ة­الدینی، م.(1385). ساخت آوایی زبان. چاپ پنجم. مشهد: دانشگاه فردوسی.

مشکو_ة­الدینی ، م.(1387). رابطه‌ی لهجه‌ی رسمی و لهجه‌ی محلی زبان فارسی. نامه‌ی فرهنگستان، ۱۰/۱، ۲۴-۷۱.

شهریاری راد، پ. (۱۳۹۴) بررسی زبانشناختی گویش مشهدی، اثبات مشهدی به عنوان یک گویش، سومین همایش ملی زبانشناسی و آموزش زبان فارسی ، چشم انداز پژوهش‌های زبان در قرن ۲۱. (۱۸-۳۷) مشهد: دانشگاه فردوسی.

صادقی، ع.(1349). بررسی جامعه شناختی گوناگونی گویش مشهدی بر اساس متغیرهای سن، طبقه‌ی اجتماعی و جنسیت. (پایان‌نامه کارشناسی ارشد). تهران: دانشگاه پیام نور.

ظفر محجوب، ز. (1341). گویش مشهد. (پایان‌نامه‌ی کارشناسی). مشهد: دانشگاه فردوسی.

فیروزیان، آ. (1389). بررسی فرایندهای واجی در گویش مشهدی بر اساس واج شناسی خود واحد. خلاصه مقالات همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران، (۱۱۳) سمنان: دانشگاه سمنان.

کرد زعفرانلو کامبوزیا، ع.(۱۳۹۳). واج شناسی رویکردهای قاعده بنیاد. چاپ اول، تهران: سمت.

کرد زعفرانلو کامبوزیا، ع.(۱۳۸۳). واج شناسی مورایی و ساخت هجا در زبان فارسی مجموعه مقالات دانشگاه علامه طباطبایی : ش۱۸۶صص۲۴۹-۲۶۴.

کرد زعفرانلو کامبوزیا، ع.(۱۳۸۳). واج شناسی خود واحد و کاربرد آن در فرایندهای واجی زبان فارسی. راهنمایی بیجن خان. تهران: دانشگاه تهران.

هایمن، لاری ام (۱۳۶۸). نظام آوایی زبان : نظریه و تحلیل. ترجمه یدالله ثمره. تهران: فرهنگ معاصر.

Burquest, DA (2001). Phonological Analysis: A functional approach. 2 nd ed.

Connel, B & Arvantini, A (1995). Phonology and phonetic evidence: papers in caboratory phonology IV. Cambridge University press.

Durand, J (1990). Generative ana non-linear phonology New York: Longman.

Kreidle. C (ed) (2001). Phonology in Generative Grammar Oxford: Blackwell publishing.

Goldsmith, J (1999). Phonological Theory: The essential Readings Oxford: Blackwell publishers.

Hayes, B. (2009). Introductory phonology. London: Blackwell.