البرزی، پرویز. (1400). واکاوی مقایسه زبانها، پژوهشهای زبانشناختی در زبانهای خارجی. 11 (1)، 1-11.
آرلاتو، آنتونی. (1384). در آمدی بر زبان شناسی تاریخی. ترجمه یحیی مدرسی، چاپ دوم، تهران: انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
بیجنخان، محمود. (1389). واجشناسی؛ نظریه بهینگی. تهران: سمت.
ثمره، یدالله. (1380). آواشناسی زبان فارسی، آواها و ساخت آوایی هجا، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
چویی، یانگا. (1390). بررسی ساخت فعل زبان کرهای با زبان فارسی. پایاننامه کارشناسی ارشد. به راهنمایی مجتبی منشیزاده و رضا مراد صحرایی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده ادبیات فارسی و زبانهای خارجی.
خانی، محمدحسین. میردهقان، مهینناز. (1398). مقایسۀ ردهشناختی ساخت موصولی ترکی آذربایجانی، کرهای، مجاری و فارسی. زبانشناخت (10). 2. 1-23.
دهمرده، مهدی؛ اقتصد، سوده. (1401). نقش پیشینه فرهنگی آموزشی در تمایل به برقراری ارتباط در کلاسهای برخط زبان فارسی در کره با تکیه بر نظریه سیستمهای پویای پیچیده. پژوهشهای زبانشناختی در زبانهای خارجی. 12 (2)، 171‑194.
صفارمقدم، احمد. (1380). نگاهی تطبیقی بر زبانهای کرهای و فارسی. فرهنگ. 4 (37). 115-150.
صفارمقدم، احمد. (1388). مقایسۀ عناصر ادب در زبانهای فارسی و کرهای. تحقیقات فرهنگ. 2 (1). 77-97.
کشاورز، محمدعلی. (1393). تجزیهوتحلیل مقابلهای، تجزیهوتحلیل خطاها و بینزبانی، تهران: انتشارات رهنما.
Ahn. S. (1983). A Revised Theory of Syllable Phonology. Linguistic Journal of Korean.13.2: 333‑362
Cho. J. & Park. H. (2006). A Comparative Analysis of Korean-English Phonological Structures and Processes for Pronunciation Pedagogy in Interpretation Training. Meta. 51 (2). 229–246.
Clements. G & Keyser. S. (1983) CV Phonology: A Generative theory of the syllable, MIT Press.
Durand. j. (1990). Generative and nonlinear phonology. New York: Longman. Goedemans, Rob and van der Hulst, Harry 2005. Rhythm types. In Haspelmath et al. (ed.) 74 –77.
Greenberg, Joseph H. 1978. Some generalizations concerning initial and final consonant clusters. In Greenberg et al. (eds.), volume II, 243 –279.
Hong, Hyejin. Kim, Sunhee. Chung, Minhwa. (2013). A Corpus-Based Analysis of Korean Segments Produced by Japanese Learners. Grenoble. 3 (15). 189-192.
Hu, Xin. Du, Haiying. (2023). Korean EFL Learner’s Supersegmental Features. English Language Teaching. 16 (2). 82-97.
Kang, O. (2003). Korean Phonology. Soeul: Taehaksa.
Kim, J. (1987). English Syllable Structure and Phonological Rules in Korean. Journal of English Language and Literature. 5.3:589-608.
Lee, Jooyoung. Kim, Sunhee. Chung, Minhwa. (2023). Analyzing vowel variation in Korean dialects using phone recognition. Phonetics and Speech Sciences. 15 (4). 101-107.
Lee. B. (1982). A Well-Formedness Condition on Syllable Structure. The Linguistic Society of Korea, (Ed.). Linguistics in the Morning Calm I. Seoul: Hanshin Publishing. 489-506.
Lee.K.M & Ramsey.R. S. (2011). A History of the Korean Language. Cambridge University Press.
Mair, CH, 2018, ‘Recent Advances in Contrastive Linguistics and Language Typology: The Spin-off for language teachers. In linguistics, language learning and language teaching. D.J. Alerton, C. Tschichold & J. Wieser. Schwabe Werlag Basel. 21-41.
Moravcsik, E. A. (2013). Introducing language typology. Cambridge University Press.
Park. Ch. (1993). Morphology and Phonology of Onomatopoeia. Saykukesaynghwal 3.2:16-52.
Ramat. A, 2008,’Typological Universals and Second Language Acquisition’. In Universals of Language Today. ScaliseS. Magni.E. Bisetto.A. Berlin: Springer,1-20.
Selkirk. E. (1984). On the major class features and syllable theory. Cambridge: MIT Press.
Thanabalasingam, Uthayanan. (2023). A Phonetic Comparison of Korean and Tamil. Open Journal of Modern Linguistics. 13 (1). 711-733.
Send comment about this article