Document Type : Original Article

Authors

1 PhD student of Persian language and literature, Fasa branch, Islamic Azad University, Fasa, Iran

2 Associate Professor of Persian Language and Literature, Fasa Branch, Islamic Azad University, Fasa, Iran

3 Assistant professor of Persian language and literature, Fasa Islamic Azad University, Iran

Abstract

Basically, sign and meaning in language science complements each other and each one does not count anything without another, Attar in a discourse that provides fire in their mystical works, A species of signs is evident that the fire is not only in the position of a heated warfare, which also occurs in the position of the meaning and meaning, which is further investigated in the field of linguistic substitution. Our main questions are that the fire in the poetry of Attar Neishaburi finds, how to flow and expands; Also how fire can make meaningful and mean meanings and values; Also, fire and correlations are related to which semantics signs, such as tension, perceptual, emotional and aesthetic systems? In this process, symptoms are commonly used in transplantation with seminal fluid, dynamic and multidimensional. This method is able to reveal the alternative reading of literary and mystical texts. Investigating Attar's works shows that he has a new approach to phenomena, including fire in perceptual transplantation, and beautiful concepts and concepts. Attar in this linguistic approach, the fire from the constructive semiotics has led to a sign of fluid semantics. The purpose of this article is to examine the meaning of 'fire' in the works of Attar Neishaburi, which has been done in descriptive analytical manner. According to this research, a military can be achieved for better understanding of concepts associated with the sign of fire in Attar Nezhaburi poetry.

Keywords

Main Subjects

باشلار، گاستون (1366)، روانکاوی آتش، ترجمه جلال ستاری، تهران : توس.
بقلی شیرازی، شیخ روزبهان ( 1344)، شرح شطحیات، به تصحیح هنری کُربن، تهران: قسمت ایران­شناسی، ایران- فرانسه.
تاجدینی، علی (1383)، فرهنگ نمادها و نشانه­ها در اندیشه مولانا، تهران : سروش.
جامی، عبدالرحمان (1386)، مثنوی هفت اورنگ، به تصحیح و مقدمه مرتضی مدرس گیلانی. تهران : اهورا.
چندلر، دانیل(1386)، مبانی نشانه‌شناسی، پارسا، تهران: سوره مهر.
حافظ (1380)، دیوان، به کوشش خلیل خطیب رهبر، تهران: صفی علیشاه.
دشتی، محمد (1380 ) ترجمۀ نهج البلاغه، قم : سلسال.
سجادی، سید جعفر (1375)، فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، چاپ سوم، تهران: طهوری.   
شعیری حمیدرضا و ترانه وفایی(1388)، راهی به نشانه - معناشناسی سیال با بررسی ققنوس نیما، تهران : علمی و فرهنگی
شمیسا، سیروس(1385)، نقد ادبی،تهران : میترا
شوالیه، ژان(1379)، فرهنگ نمادها، ترجمه و تحقیق سودابه فضایلی، تهران : جیحون
عطار  (1371)، منطق­الطیر، به اهتمام سید صادق گوهرین، تهران: علمی و فرهنگی.
_______ ( 1384)، تذکره­الاولیاء، به کوشش ا. توکلی، تهران: بهزاد.
_______ ( 1397)،  اسرارنامه، مقدمه وتصحیح محمد رضا شفیعی کدکنی. تهران: سخن.
_______ (1362)، دیوان عطار ،  به تصحیح تقی تفضلی، تهران : علمی و فرهنگی.
_______ (1378)، مصیبت­نامه، مقدمه و تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران : سخن.
_______ (1397)، الهی نامه، مقدمه و تصحیح محمدرضا شفیعی­کدکنی. تهران: سخن.
_______(1384)، شاهنامه، به کوشش سعید حمیدیان، تهران: قطره.
گرماس، آلژیرداس(1395)، نشانه معناشناسی ادبیات، ترجمه حمیدرضا شعیری،تهران : تربیت مدرس
گیرو، پی‌یر(1383)، نشانه‌شناسی، ترجمه محمد نبوی، تهران:آگه.
مجتبایی، فتح الله (1352)، شهر زیبای افلاطون و شاهی­آرمانی در ایران باستان، تهران: کاویان.
مولوی.( 1384)، مثنوی معنوی. تصحیح محمد استعلامی، تهران: سخن.
نجم الدین رازی ( 1380)، مرصادالعباد، با مقدمه محمدامین ریاحی، تهران: علمی.
نیبرگ، ساموئل (1359)، دین­های ایران باستان، ترجمه دکتر سیف الله نجم آبادی، تهران : مرکز ایرانی مطالعۀ فرهنگ‌ها.
CAPTCHA Image