%0 Journal Article %T مقایسة گویش کرمانجی رودباری با گویشهای کرمانجی خراسان %J زبانشناسی و گویش های خراسان %I دانشگاه فردوسی مشهد %Z 2008-7233 %A رضایتی کیشه خاله, محرم %A اصغرزاده, محمد %D 2016 %\ 11/21/2016 %V 8 %N 14 %P 51-76 %! مقایسة گویش کرمانجی رودباری با گویشهای کرمانجی خراسان %K زبان کردی %K گویش کردی کرمانجی %K ارگتیو %K مجهول %K جنس %R 10.22067/lj.v8i14.54976 %X کردی از کهن‏ترین زبانهای ایرانی و از شاخة شمال غربی آنهاست. این زبان به چندین گویش تقسیم می شود که در میان آنها کرمانجی بیشترین گویشور را در سطح جهان دارد. کرمانجها در منطقة وسیعی از آسیای میانه و خاورمیانه تا شرق اروپا زندگی می‌کنند. اکثر گروههای کرمانج ایرانی در زمان شاه‌عباس صفوی به دلایل سیاسی از نقاط غربی کشور به خراسان کوچانده شدند. بخشی از این اقوام سیصد سال بعد به امر نادرشاه افشار به نواحی کوهستانی شهرستان رودبار در جنوب استان گیلان مهاجرت کردند. مهاجرت های مذکور در طول تاریخ و جدا افتادن گروههای مختلف کرمانج از یکدیگر که خود به تضعیف جایگاه قومی و قدرت رسانه ای آنها انجامیده منجر به تأثیرپذیری این گویش از سایر زبانها شده است. در گویشِ کرمانجیِ خراسان، جایگاه ارگتیو (نظام کنایی) و جنس در اسامی و ضمایر، در مقایسه با کرمانجی معیار ضعیف شده است. در کرمانجی رودبار فراتر از تغییرات مذکور، و متأثر از ویژگی های دستوریِ زبان فارسی، گونة متفاوتی از مجهول ترکیبی شکل گرفته، نظام کٌنایی به نظام فاعلی- مفعولی تغییر یافته و نشانه های جنس از بین رفته است. این پژوهش، ضمن تدقیق در گویش کرمانجی گویشوران روستای گوفلِ شهرستان رودبار، می کوشد با بهره گیری از مطالعه کتابخانه ای- میدانی به بررسی تغییرات گویش کرمانجی رودبار نسبت به گونه های متقدم این گویش و دلایل این تغییرات بپردازد. %U https://jlkd.um.ac.ir/article_26942_c110ae09a41bdbc7a7c62ba64f0a0b0f.pdf