معنا شناسی
سید اصغر موسوی؛ اکبر شعبانی؛ بتول فخراسلام؛ پروین دخت مشهور
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 14 بهمن 1402
چکیده
نشانهشناسی دانشی است که به مطالعهی نظامهای نشانهای، فرایند تأویل و معنا و حقیقت پنهان در پس رمزها، نشانهها، نمادها و علائم میپردازد. این دانش در حوزههای گوناگون روابط بشری کاربردها و کارکردهای قابلتوجهی دارد. ادبیات و از جمله ادبیات کودک از مهمترین این حوزههاست. پژوهش حاضر کوشیده است به روش تحلیلی-توصیفی، شعرهای ...
بیشتر
نشانهشناسی دانشی است که به مطالعهی نظامهای نشانهای، فرایند تأویل و معنا و حقیقت پنهان در پس رمزها، نشانهها، نمادها و علائم میپردازد. این دانش در حوزههای گوناگون روابط بشری کاربردها و کارکردهای قابلتوجهی دارد. ادبیات و از جمله ادبیات کودک از مهمترین این حوزههاست. پژوهش حاضر کوشیده است به روش تحلیلی-توصیفی، شعرهای کودک سلمان هراتی را با بهرهگیری از دیدگاههای رولان بارت (1974) تحلیل رمزگانی نماید. نتایج حاصله نشان میدهد که شعر هراتی به دلیل اشتمال بر زمینههای گوناگون از عناصر طبیعی و ایدئولوژیک، سرشتی بکر، ساده و صمیمی، مختصات برجستهی زمانی و مکانی، گسترهی مضمون اجتماعی و گفتمان آرمانی، قادر است رمزگانها و بهتبع آن معنا و تأویلهای گوناگون را تولید کند. این ویژگیها اگرچه با توانش خواننده ارتباط مستقیم دارند، نشان میدهند که شعر هراتی در مواجهه با مکانیسمهای تأویلی رمزگانها و تحلیل سایر عناصر نشانه شناختی، ژرفساخت معنایی ساختارمند و اندیشیده شده دارد. عمل و تأثیر منطق مکالمهگرایی شعر عامل دیگری است که در فرایند نشانهمعناشناسی و تفسیر درون و برونمتن، فضا و امکان بازتولید محتوا را برای خواننده فراهم میآورد. روایت در شعر سلمان بهعنوان عامل یکپارچگی محور عمودی، رمزگانهای متنوعی را تولید کرده است. با عنایت به نمود قابلتوجه رمزگانهای کنش نمادین، روایی و هرمنوتیک، این فرایند نشانگر روایتمندی و ماهیت دلالتگر شعر او است. دلالتهای فرامصداق در شعر هراتی تداعیهای عینی و شفافی را سبب میشود و فرامتن را بهطور مؤثری در تأویل و تحلیل نشانهها دخیل میسازد.
معنا شناسی
مریم گلشن؛ شمس الحاجیه اردلانی؛ سیدجعفر حمیدی
دوره 13، شماره 1 ، شهریور 1400، ، صفحه 191-212
چکیده
روایتشناسی موضوعی است که کسانی چون تزوتان تودوروف، نورمن فریدمن، ژاپ لینولت، ژرالدپرس، اشتانسل و ژرارژنت دربارۀ آن سخن گفتهاند. نزدیک چهار دهه است این مقوله، بهعنوان علمی مستقل در غرب، جای خود را باز کردهاست و از دیدگاه ساختارگرایان به مطالعۀ طبیعت، شکل و نقش روایت میپردازد و میکوشد توانایی و فهم متن روایت را نشان دهد. ژرار ژنت، ...
بیشتر
روایتشناسی موضوعی است که کسانی چون تزوتان تودوروف، نورمن فریدمن، ژاپ لینولت، ژرالدپرس، اشتانسل و ژرارژنت دربارۀ آن سخن گفتهاند. نزدیک چهار دهه است این مقوله، بهعنوان علمی مستقل در غرب، جای خود را باز کردهاست و از دیدگاه ساختارگرایان به مطالعۀ طبیعت، شکل و نقش روایت میپردازد و میکوشد توانایی و فهم متن روایت را نشان دهد. ژرار ژنت، به باور بسیاری از محققان، کاملترین طرح نظری را در این زمینه به دست داده است. از دیدگاه وی زاویه دید یا کانون روایت پنجرهای است که نویسنده پیش روی خود میگشاید تا از آن به رویدادهای داستان بنگرد. براساس الگوی روایت شناسی او، متون مختلف ادبی را بررسی کرد و دید تازهای را به روی آنها گشود. در این پژوهش، با بهرهگیری از روش توصیفی–تحلیلی، شگردهای روایی را در رمان پلنگهای کوهستان امین فقیری بر اساس نظریۀ کانون روایت ژنت مورد بررسی قرار خواهدگرفت. حاصل این پژوهش بیان میدارد داستان «پلنگهای کوهستان» فقیری مجموعۀ در همتنیدهای از شیوهها و روشهای روایی مختلف است. نویسنده (راوی) کانون توجهاش را به روایت معطوف داشتهاست. او از غم و شادی، از عشق و نفرت، از جنگ و گریز، از دشمن و دوست و هر آنچه که به روایتش کمک کند، بهره بردهاست تا درونیات شخصیتها را به صورتی مستقیم و یا غیر مستقیم بیان کند.
سینا شفیعیان؛ علی ایزانلو؛ سید امیر امین یزدی
دوره 12، شماره 1 ، تیر 1399، ، صفحه 85-109
چکیده
این پژوهش به مقایسه استفاده از عبارات احتیاط آمیز در روایت بیماران اسکیزوفرن و افراد سالم میپردازد. جهت استخراج روایت شرکت کنندگان از فیلم کوتاه شش دقیقهای گلابی استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از دو شیوه توصیفی و استنباطی بر روی 7 مورد عبارات احتیاطآمیز؛ شامل افعال وجهی معرفتی ممکن، ...
بیشتر
این پژوهش به مقایسه استفاده از عبارات احتیاط آمیز در روایت بیماران اسکیزوفرن و افراد سالم میپردازد. جهت استخراج روایت شرکت کنندگان از فیلم کوتاه شش دقیقهای گلابی استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از دو شیوه توصیفی و استنباطی بر روی 7 مورد عبارات احتیاطآمیز؛ شامل افعال وجهی معرفتی ممکن، تکرار شمارش، ساخت پرسشی، ساخت شخصی غیر ارتقایی، اصطلاحات وجهی، افعال تردید و ساخت منفی انجام گرفت. در روش آماری استنباطی به تجزیه و تحلیل و بررسی متغیرهای پژوهش با استفاده از آزمون تی و من-وتنی پرداخته شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که میان استفاده بیماران اسکیزوفرن و افراد سالم در بهکارگیری انواع 7 مورد عبارات احتیاط آمیز مستخرج از داده های دو گروه، اختلاف معنیدار مشهود است؛ بدین معنا که افراد سالم از اصطلاحات وجهی و افعال تردید در روایت خود به صورت معنیداری بیشتر استفاده کردهاند. به نظر میرسد که اختلال در تئوری ذهن و بهکارگیری قواعد کاربردشناختی بیماران اسکیزوفرن از دلایل اصلی این اختلاف معنی دار هستند.